Dominique Thirion

angels

Het werk in verband met het geheugen vloeit voort uit zwerftochten op kerkhoven. Deze plaatsen zijn verwijderd van lawaai en hectiek. Daardoor zijn ze geschikt voor meditatie. Ooit leverden kerkhoven objecten die de kern vormen van mijn beroep, nl. antiquair gespecialiseerd in klassieke archeologie.

Om van deze opnames een oeuvre te maken, moet het essentiele eruit gehaald worden, de kwintessens.

Tijdens een stage werd als thema “het portret” opgelegd. Ik sta hier eerder aarzelend tegenover en heb het omzeild. Zo heb ik vanuit dwang mijn eigen thema gevonden.

De funeraires medaillons geven mij de gelegendheid om mijn bespiegelingen uit te drukken. Emoties die ik voel tijdens mijn omzwervingen liggen hier aan de basis.

De resten van het verleden zijn zoals hier vaak materieel, het zijn beelden.Soms primeert het beeld, soms primeert de naam, soms gaat het om een beeld van zichzelf voor anderen, maar er zijn ook beelden van anderen voor mij en uiteindelijk beelden die blijven … voor een tijdje.

Ik heb zeer mooie personen gekozen die (te) vroeg overleden zijn. Om de tand des tijds te verdoezelen werk ik met een strakke kadrering en een sterke belichting. Ik heb geprobeerd om hen te onttrekken aan de vergetelheid en hen in zekere zin nieuw leven in te blazen om zo te bereiken wat ik al die tijd zocht: de man, de vrouw, hun menselijke dimensie, hun ziel.